نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی
2 دانشجوی دکتری جامعهشناسی سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
بازگشت به خودِ چیزها، توصیه و قول مشهوری در پدیدارشناسی است که سنتهای فکری در سدهی اخیر را تحت تأثیر قرار داده است. این نوشتار با به خدمت گرفتن برخی مفاهیم اساسی پدیدارشناسی، سعی در فهم مفهوم «ایرانآگاهی» در زیستجهان ایرانی دارد. این مقاله در چارچوب پدیدارشناسی تقویمی هوسرل و با نقد رویکردهای مدرنیستی نسبت با تاریخِ ملی، میکوشد تا کاربست پدیدارشناسی برای استمرار تاریخی «ایران» در قالب مفهوم ایرانآگاهی نشان دهد. ایران به مثابهی موضوع شناخت، برای ایرانیان، همواره در حضور و غیاب بوده است. این نوشتار درصدد است با درآمدی پدیدارشناسانه، شناخت ما از ایران را با مفهوم رویآورندگی گسترش دهد و ایران را بهعنوان یک ابژهی رویآوردی و متعلق شناخت، قابل فهم سازد. تمرکز بحث معطوف به دوران آغازین ورود مدرنیته به ایران و مواجههی ایرانیان با «دیگری» با عنوان غرب است.
کلیدواژهها